Chusta czy dzieło sztuki? Van Gogh – Gwieździsta noc #chustostory odcinek 2

Z wiedzy jaką nabyłam jeszcze w czasach szkolnych – dzieła sztuki często powstawały na płótnie, które stanowiło nośnik dla farb, myśli i emocji Autora. Dziś dzieła sztuki można spotkać w formie bardziej użytkowej. Można nawet otulić się obrazem – utkanym na krośnie – w postaci chusty.

Historia ta zaczęła się już dawno. A jej sercem jest Osoba, która swą dobrą energią zgromadziła w okół siebie grupę rodziców,których wspólnym mianownikiem  jest miłość do chust oraz idea rodzicielstwa bliskości. W Polsce chustonoszenie staje się coraz bardziej “modne”. Świadomość młodych kobiet stających się matkami, co raz częściej  pozwala wyjść poza stereotyp “zimnego chowu” otwierając je na rodzicielstwo pełne ciepła, bliskości i….NOSZENIA. Tak,wiem nasze matki, babki, ciotki i sąsiadki pewnie teraz wywiną orła dławiąc się mantrą “nie noś,bo przyzwyczaisz”. Otóż dziś już wiadomo,że wiedza i nauka poszły do przodu na tyle, by wrzucić tego typu dobre rady do lamusa. Nie to jest jednak naszym dzisiejszym tematem – pasjonatów noszenia dzieci, miłośników chust zachęcam do zgłębienia tej wiedzy na stronach do tego dedykowanych.

W dobie renesansu chustonoszenia, jaka trwa w Polsce – moim zdaniem – od kilku lat, równie silnie kwitnie chaos informacyjny dotyczący prawidłowości wiązania chusty, wyboru pomiędzy chustami a nosidłami, zalet, wad czy przeciwwskazań do tego typu aktywności. W internecie huczy, strony www i fora mnożą się jakby dawali na nie 500 plus  – dlatego w gąszczu informacji nieraz trudno się odnaleźć. Nic więc dziwnego,że i ta dziedzina musiała doczekać się wyłonienia specjalistów, praktyków, którzy pomagają nam ten bałagan uporządkować. Jedną ze specjalistek, która działa prężnie w moim regionie jest Kasia. Założycielka regionalnej grupy zrzeszającej rodziców noszących w chustach i nosidłach miękkich, położna, promotorka karmienia naturalnego, doula, towarzyszka kobiet w okresie ciąży, porodu i okresie poporodowym.

Kasię miałam przyjemność poznać realizując zlecenia, które sprezentowała dla niej Grupa z okazji jej 18-tych 😉 urodzin. Już od wejścia wiedziałam, że to będzie miła współpraca. Jako,że żadna chusta nie jest jej obca i nie jedną w życiu widziała, wiązała – temat był stosunkowo prosty. Od razu sprecyzowała jaki wzór i chustę jakiej marki bierzemy do przeróbki na Roundbagowy model torebki. Wybór padł na Van Goghowe dzieło przeniesione z płótna na krosno pod marką Natibaby – Starry Night.

Pozostało tylko upolować skrawek wybranej chusty i można było przejść do realizacji. Zadanie okazało się łatwe – bo skrawek dotarł do mnie już następnego dnia od naszego spotkania, prosto od producenta tkaniny. Oprócz gwieździstego okrąglaczka zamówienie dopełniła motyla nerka w rozmiarze L.

Po wycięciu małej torebki okazało się,że został jeszcze spory fragment niewykorzystanego materiału. A,że marnowanie tkaniny chustowej uznawany jest w mojej pracowni za grzech śmiertelny – postanowiłam znaleźć zastosowanie także dla niego. Osobiście uważam,że duże printy na tkaninach najlepiej wyglądają na większych gabarytowo produktach, dlatego zdecydowałam,że całkiem duży obraz “Gwieździstej nocy” może sprawdzić się na ścianach plecaka. Niestety pozostałe po krojeniu skrawki nie pozwalały na uszycie plecaka w standardowych wymiarach – ale nie było to kategoryczną przeszkodą do zrealizowania planu. Odrobinę dopasowałam wymiary zmniejszając obwód koła budującego dno plecaka i okazało się,że tkaniny wystarczy na wszystko.

Plecak ma nieco mniejszy obwód dna niż standardowy, ale sądzę,że mimo to wygląda i funkcjonuje bardzo dobrze 🙂 To był miło spędzony czas i bardzo fajne spotkania.

Pozostaje mi jedynie przyłączyć się do serdecznych życzeń urodzinowych dla Kasi oraz podziękować jej Grupie za zaangażowanie i za to,że wybrała mnie na wykonawcę tego fajnego projektu.

Kolejnym barwnym chustogościem będzie….a, nie powiem 😉

Do uszłyszenie niebawem

Kamila